Day 4. Colombia

Dag 4.

7.00 tijd om te ontbijten!!
Ik heb zo'n onwijze hoofdpijn en een gebrek aan koffie dat ik eerst drie koppen koffie weg werk... Dat werkt iets beter dan de ibuprofennetjes.😐
Voor het ontbijt kies ik een omelet met een broodje en ik krijg hier een vers sapje en vers fruit bij. Heerlijk! Om 7.30 staat onze spaanse gids klaar om met ons (de andere 2 Nederlandse meiden en ik) de Sierra Nevada op te gaan naar een cacao boederij. Maar potverdorie zeg... Wat een zware tocht. Het zweet gutst me van mijn lijf, we moeten alleen maar klimmen, klimmen en nog eens klimmen op smalle paadjes... Voor ongetrainde mensen is dit met deze temperatuur niet te doen. Maar wow... Je krijgt er echt iets fantastisch voor terug. Wat een uitzicht! Als we het hoogste punt bereiken laat de gids ons even een half uur alleen genieten. Oke, T shirt uit, deze laten drogen en even heerlijk genieten van de zon, water en het uitzicht op Tayrona National park en de zee.
Ook lekker handig trouwens... Die gids vraagt op een gegeven moment of hij water mag van een van ons.. De meiden weigeren, maar ik kan het niet helemaal over mn hart krijgen om ook te weigeren.. Ik vind het natuurlijk wel dom dat hij zelf niet genoeg water mee had, maar we hebben er natuurlijk ook niets aan dat onze gids uiteindelijk ons niet meer kan navigeren..

Nadat we de hoogste top hebben bereikt, kunnen we iets afdwalen naar de cacao boerderij waar we een heerlijke maaltijd krijgen van de dame die op deze boerderij woont. Het is veel, rijst met bonen,wortel en tomaat, maar mij smaakt het en ik eet keurig mn bord leeg.. Deze mensen hebben hier in de bergen zo'n onwijs primitief leven. Wat wel grappig is dat mevrouw een dochtertje heeft van 8 maanden (prachtig kind) wat voor hun hut in zo'n kleurrijk loopkarretje zit die vast gebonden staat aan de wand.😂😂
Na het eten gaan we ons eigen cacao maken. Eerst gaan we de cacao bonen verwarmen in hun primitieve keuken die overigens ca net zo groot is al mijn eigen keuken, maar meer met de basics wat Fred en Wilma Flintstone thuis hebben. Dan gaan we de bonen verpulveren, zodat de korst er om weg kan en dan malen.... Echt... en hier krijg je heerlijke warme chocolademelk van.😋
Tegen half 2 is het dan tijd om weer op terug weg te gaan naar beneden.. De gids vraagt of we dezelfde weg willen of langs wat water.... We kiezen voor het laatste. Meneer de gids besluit zelf nog even zijn paard mee te nemen, zodat hij op zn eigen terug weg de bergen weer in kan op zn paard.
Deze route is veelal dalend.. Paden zijn niet overal goed toegankelijk, maar het is beter dan dat je een zelfde weg terug pakt. De gids heeft het slim bekeken en gaat dus al snel op zn paard zitten.. In plaats dat hij nou gewoon onze rugzakken op de rug van het paard gooit..😥
Ook op de terugweg worden we beloond met prachtige plaatjes, maar ook apen die boven ons door de boomtoppen zwaaien.. Fantastisch om zoiets in real life mee te maken! 

Na een heerlijke maaltijd bij het hostel waar ik met andere Nederlanders nog leuk mee heb gekletst is het voor mij tijd om mn bed in te duiken!